Het Hamel
Het Hamel
Kasteeldomein het Hamel is een plek met een lange geschiedenis. De oudste vermelding dateert van 1515. Tijdens de zes- en zeventiende eeuw was het toenmalige landgoed in handen van opeenvolgende plaatselijke, notabele families, en bestond het voornamelijk uit een omwald landhuis met aanhorigheden en een moestuin. Uit die periode is enkel de moestuin bewaard gebleven.
Het Hamel zoals getekend door Ph. de Corswarem aan het einde van de achttiende eeuw
Kasteel het Hamel rond 1900
Aan het begin van de negentiende eeuw kwam het Hamel via huwelijk in handen van de familie van Willigen. Oorspronkelijk was deze afkomstig uit het Nederlandse Ravenstein, maar na de onafhankelijkheid koos zij ervoor in België te blijven. De van Willigens behoorden tot de gegoede burgerij en waren actief in de ambtenarij, alsook in de lokale, provinciale en nationale politiek.
Onder hun impuls transformeerde het Hamel gaandeweg van een herenboerderij naar een heus kasteeldomein. In eerste instantie werd een klein neoclassicistisch kasteeltje opgetrokken. Daarenboven worden de omliggende percelen gaandeweg omgevormd tot een landschapspark in Engelse stijl. Een derde aspect betreft de uitbouw van de bijgebouwen in Normandische stijl, waaronder een koetshuis. Tot slot wordt het kasteeltje nog uitgebreid en van historiserende elementen voorzien, zodat het kasteeldomein rond 1900 zijn definitieve vorm bereikte.
Tijdens het Interbellum geraakte het kasteeldomein andermaal door huwelijk in handen van de familie de Moffarts, een adellijk geslacht uit het Limburgse.
Het Hamel kwam helaas niet ongeschonden uit de Tweede Wereldoorlog, waarna de familie tot afbraak van het kasteelgebouw besloot. Het oude koetshuis werd omgebouwd tot landhuis, en is vanaf het overlijden van de laatste bewoner, baron André de Moffarts, in gebruik als zetel van de Stichting.
Sinds 2009 zijn het park en het merendeel van de gebouwen beschermd als monument.
Het huidige landhuis